Ad Matutinum Adest Beatae Virginis Sacer natalis Juliae Quo coelum scandit inclitis Martyr onusta preamiis. Infanda nam barbaries Praedaverat Carthaginem Ex qua colendam Virginem Eusebius sortitus est. Sed Virgo Christi Julia Jugo carnali subdita, Almam pudico pectore Fidem servabit sedule. Pallebat os jejunio Vigebat mens juncta Deo Non vincula non verbera Pavebat Christi vernula. Saxo Felix, dux improbus, Puellae tentat animum: Armis munita fortibus Nescit timere perfidum. Haec in mortis eculeo Flagris attrita concinit: Crucis nixa patibulo Hostis Trophaeum sustulit. Et bonum finem tribuens Columba valde splendida Ex ore e jus prodiit Viam polorum petiit. Amen |
Al Mattutino Oggi il Natal si celebra di Giulia, beata vergine, che al cielo salì, Martire, di premi eccelsi carica. Avean gli infami barbari depredato Cartagine da cui la nobil Vergine a Eusebio toccò in sorte. Ma la Cristiana Vergine, schiava al terreno despota, nel petto suo castissimo serbò Fede purissima. Digiuna, il viso è pallido resiste in Dio la mente non teme colpi e vincoli, serva di Cristo intrepida (1) E Saxo, empio e tirannico di Giulia tenta l'animo; cinta d'armi fortissime lei non lo teme, il perfido! A morte la torturano... canta se la flagellano... fitta in Croce al patibolo vinse il Trofeo magnifico. D'eletta fine simbolo, (2) una Colomba splendida dalla sua bocca involasi in alto, verso l'etere! (3) Amen |
1 "intrepida" è aggiunto nella traduzione.
2 "e attribuendole, assegnandole una buona fine"
3 "prese la via dei cieli"